Hande ÜnsalSen Yokken

Tadı kalmadı hiç
Ne sabahın, ne hayatın
Gün gün azaldım

Sonum er ya da geç
Yine yollar, uçurumlar
Derin derin

Nasıl atlatılır ki bitmeyen bir afet
Acında bile var görülmemiş zarafet
Yokluğunun her anı sanki kıyamet
Bir yolu varsa hadi vazgeç

Doldurdum yine sana bu gözleri
Söndürdüm yakıp yakıp o günleri
Kayboldum adımı koydular deli
Sen yokken kimse tutamıyor beni