Duygu ErkanYonca

Yitik aşklar vitrininde ben
Donuk bakan bir cansız manken
Gelen geçen, mat bir kalbe bakarken
Kokun geldi birden, rüzgara eşlik eden

Bakışların sanki evrenin hayat buluşu
Bana değdiğinde yüreğim bir sinek kuşu
Ne hoş olur ellerinin ellerimi tutuşu
Sendeki gülüş, Tanrı’nın en büyük buluşu

Güzelliğin görecesiz sen baharın ilkisin
Gel bana kalbim sevinçten aklını yitirsin
Seni gören divaneler boşuna sevinmesin
Yonca kalplim ölene kadar benimsin, benimsin