Taladro, Eda SakızDarağacı

Zat-ı şahaneniz yokluklara
teşrif eder
Günün birinde geri dönmeniz temennim
Kalbin istiklalin yollarında eskimesin
Sanki rüzgar değil aşk kokusu esti demin

Sarılmamız kafi, gerisi teferruat
Aklıma geliyorken kalbime girebilsen keşke
Silüetine yetmiyor ki lehçem
Dudakları bal dolusu tatlı su menekşem

Ele ele verip gönül çokluğuyla seni sevdik
Direk yüreğim endamına pençe
Belki söylenilen gerçek ama şöyle;
Aşk karnı değil kalbi doyuruyor bence

Seni okumuş bitirmemişim hala
Belki Kovulmuşum mektebinden tembelim açıkca
Hırs yapıp yeniden okumam gerekli;
Çünkü gözlerinin mektebini bitirmeliyim açıktan

Nakarat
Ben suratımı darağacında astım
O günden beridir gülemiyorum
Ben kibrit çöpüyüm bir kere yandım, kül oldum
O günden beridir yanamıyorum.

Bile bile sevdim yalanlarını
Dünya çok büyük ve ben sen kadarım
Geri gelmez dakikalarım,
Seven değil sevmeyen hep kazanır

Bu hayat zehri takıp fırlatıyor oku
Ama tanıştırayım kendisi panzehrim olur
Dilimde azdır belki, yüreğimde dolu
Ne grisi kirpikleri aşkın elli tonu

Fakat sarılmamış rüzgarlara gonca gibi
Özlemim ve bir sarayın delisine hasret dolusun
Bu şarkı değilde yüreğime iğne ile tutturduğun
Hasretinin kasvet panosu

Ne ben kurdum ne sen avımda kuzusun
Görmeme engel bu can buğusu
Kıyamam gözlerine dolabilecek denizlere
Var git yoluna ben de kaybolursun

Hep iyi düşündüm belki de gelemiyordur
O gülden beridir solamıyorum
Ve hasretimi kırgın yangınlara astım canım
O külden beridir sevemiyorum

Nakarat
Ben suratımı darağacında astım
O günden beridir gülemiyorum
Ben kibrit çöpüyüm bir kere yandım, kül oldum
O günden beridir yanamıyorum.

Bile bile sevdim yalanlarını
Dünya çok büyük ve ben sen kadarım
Geri gelmez dakikalarım,
Seven değil sevmeyen hep kazanır