hepAynıDünya

Yenemedim içimdeki korkuları
Göremedim yaraların bilediği kılıçları

Yağmurlarım düştü kentin üstüne
Yerini bulur bi'gün vicdan ve öfkede

Son kalem kırıldı
Son kelam yakıldı
Sevmeyi bilemeden onlar
Nefes alamadı dünya

Yenemedim içimdeki suskunları
Göremedim yalanların bilediği kılıçları

Çığlıklarım düştü kentin üstüne
Yerini bulur bi'gün vicdan ve öfkede

Son kalem kırıldı
Son kelam yakıldı
Sevmeyi bilemeden oğlan
Nefes alamadı dünya

(Yaralarımı sarmıştım ben
Kaderimi çizmişlerken
Çiseleyen yağmura rağmen
Renklerimi sayamıyorum,

Yaralarımı sarmıştım ben
Kaderimi çizmişlerken
Yaşanacak yıllar varken
Ben artık yapamıyorum