Irmak Arıcı, Doğanay KaradenizYas

Bana el salla baharlarımı çaldığın bu hayattan
Burada geçilmiyor ne kar ne kış ne ayazdan
Hiçbir farkı kalmamış umudumun bir bataktan
Artık güneş yerine ay doğar bu şafaktan

Bana kalbinde kurduğun barikattan
Kalan sadece yıkık enkazlar
Geleceği göremedim seninle
Geçmişe biriken toz topraktan

Dayanır kapıma kapıma gece gece vurur aşk
Sabaha kadar eder yine gönlümü darp
Hem yanına hem yarına kâr kalır ah
Bana düşen de biten hasrete yas