Sedat Polat & Abdulsamet MuratÖzgür Değiliz

Yol uzun kimseler yok bataklıktayım ben
neyim var neyim yok alıp gittiler erkenden
bir tek ben kaldım senin ruhun bedeninden
esir olmuş sanki duygular biraneden
kimler var kimler yok süzüyorum bende inceden

bakıyorumda kalıntılar kalmış be eskiden
ah ruhun çıksın be bedeninden
yavaş yavaş ben ey yok oluyorken
bu semtin insanlarıyız biz korkma her taraf sis
içimde var bir his yokluğundan kalan iz
unutturmuş ki herşeyi bize nefis
zorba deiliz içimizden gelir yaptığımız iş
karanlığın ortasından gelir kötü bir tiz
kulaklar çınlar oynar dışarda çocuklar terliyiz
herşey kuraldır be özgür deiliz
ey ey özgür deiliz …..
yasak hayallerimiz var yıkılan umutlar
bu sokaklarda ayak izlerimiz mi ? var
unuttuk unutulduk sertsefil yağmur yağar
çamur belki her yanım hüzün göz yaşları mı akar ?
o zaman delirmek üzereyim dışarda kara bulutlar
her yanımı pençeler be uçuşan kuşlar
konarlar pencereme , çık çık bitmeyen yokuşlar
hayat bu içimizde ne ölüler yatar
hayat bu içimizde ne ölüler yatar

her fecrin ardından tutulan günlüğüm
okuyorum sanki hususi olmayan görünürlüğüm
dışarıda dinleyicilerimin gözünde ben evliya –ı rap
şimdi meşk ettim kırdım ifritin bacağını
biliyordum lan onsuz bigbag t-rap yaşayacağımı
ama onsuz öğrendim ben bu yolda yaşanmayacağını
toskaya girerdim bazen kendi kendime
sonra kardeşim dediki onsuz da yaşarsın sen beee….

merhaba dostum burası karanlıktan bir sesleniş
astı astarı olmayan kalplerde zerzeniş
bunlar yanlızlığa alışanlar sevgisi yetmemiş
kimsesizler durağında uzun bir bekleyiş
bizi arar sokaklar ve de insanlar
sonu yoktur ızdıraptır ahh bu yollar
yorgun şimdi gözlerim fecre dalarlar
arasalarda birdaha beni bulamazlar
kararırsa şimdi gözlerin belki özlemişsin
yolun yarısındaysan sen beceriklisin
kulaklarımda çınlayan o muazzam sesin
bi de gülüşlerin işte o da benim eserim
fırtınalar kifayetsiz üstümü örten yorgan
düşünürüm bazen yarın için ben ne yapsam
karanlıktı belki dünyam güneş gibi doğsan
kapımda eşsiz sarmaşıklar ve de sen olsan
kötü bir şey yapılınca duyulur dokuz köyden

doğruyu söylersen kovulursun bu şehirden
adın kirlenmiş artık ne medet isterim senden
kirlenmiş senin ruhun çıkacak bedeninden
boğuluyorum karanlıklara hapsettiğiniz benliğimde
hali ile samimiyetsiz ilişkinizi def ettiğimde
sayenizde görünmez olduk verdiğiniz değerde
ahlaksız olmuş ahlakınız sizin kibrinizde
kayboluyorum yavaş yavaş duygularla içinizde
yeter artık kafamdan çıkın gidin hepiniz be
dert ve keder var lan bizim peşimizde
bir tek hüdaya muhtaçtır kalp dilimizde
eyyyy