Зарлык КамбаралиевКорком

Сүткө күйгөн үйлөйт айранды
Деген сөздө анык жан барбы
Мурда бакыт көтөрүп жүрсөм
Азыр жүрөм сүйрөп арманды

Суранганым менин тагдырдан
Сүйүү бербе көңүл калтырган
Мен сүйүүдөн өмүрү кыска
Жүрөгүмдүн үшүн алдыргам

Корком,корком
Суйуп туруп айрылышкандан
Экинчи ирет жанылышкандан
Журокту эзген сагынычтардан
Корком

Жолуктурса дагы кандайга
Түшкүм келбейт ушул жагдайга
Кайсыл күнү,билбейм,ким менен
Жазылганын көрөм маңдайга