Султан СадыралиевӨмүр

Өмүр деген кыпкызыл гүл жайнаган,
Өмүр деген булбул бакта сайраган.
Өмүр барда өкүнбөстөн, ойноп-күл,
Өмүр өтсө, жаратылбайт кайрадан.

Оо, өмүр сен чалкып жаткан гүлдөйсүң,
Бирде өмүр салкын соккон желдейсиң.
Каалаганча пайдалана бергидей,
Же өмүр сен колдо буюм, колдо буюм эмессиң.

Жашчылыгым, кайда калып баратат?
Өмүр өтсө, ак чач кылып жаратат.
Арт жагымдан ак жоолугун булгалап,
Алыс калдың айланайын, айланайын бала чак