Айдос ӘділмұратұлыТоқта!

Не болды саған казағым,
Бітпей қойды ғой азабың,
Күтіп тұр әлі ғажабың,
Мен сеніменмін, мен тазамын.

Менде адаммын, менде халықпын,
Менде дәмін таттым бітпейтін кредит пен салықтың,
Көрмегем байлықтың қайда кеткенін соқыр қалыппын,
Менде бұндай биліктің жүйесінен жалықтым.

Қайда кетті бұрыңғы ақын жыраулар,
Қазір не қолында қамшысы бар заманауи жыраулар,
Билікпен емес, қатындармен алысар,
Немесе шаш бояп, сырғалар мен бояуларға жабысар.

Ринат шықты сөз бастап, сөзінің жаны бар,
Биліктен жоқ екен ол сөздерді жан ұғар,
Мұндай билік не керек сапасы жоқ саны бар,
Кеудесінде қанша қазақ қаны бар.

Тоқта, қайда барасың тоқта,
Босқа ұшасың ғой оққа,
Жабыласың түрмеге, кетесің-ау сотқа,
Оданша кұттықта билікті қолыңды соқта.
Тоқта, қайда барасың тоқта,
Босқа ұшасың ғой оққа,
Жабыласың түрмеге, кетесің-ау сотқа,
Оданша кұттықта билікті қолыңды соқта.

Тәуелсіз елміз бабалардың салған бояуымен,
Қазіргілер енді оянды, баяғыдан ояумын мен,
Мен тәуелсізбін, бірақ өзімді құл сезінем,
Жазықсыздан қамалған қазағымды көріп езілем.

Шенеуніктер жүр әне қанша-қанша кезіп ел,
Өз қазағынан өздері безінер,
Биліктің бәрі езілер, кететін кезі жеңіп ел,
Адалдық болады әлі, адалдық жақыннан сезілер.

Атам десең атыңдар, сөйлеуге хақым бар,
Сендерге датым бар, екі жүзді қатындар,
Сайлау түк емес, жердің бәрін саттыңдар,
Қытайлармен қосылып өз қазағыңды аттыңдар.

Елімізді көтердің, сыйлаймын сені Нұр аға,
Бірақ қайдан ғана жолықтыңыз жаманға,
Ояншы, итермеші б әрін заманға,
Жақсылығыңды көрсетші басың аманда.

Тоқта, қайда барасың тоқта,
Босқа ұшасың ғой оққа,
Жабыласың түрмеге, кетесің-ау сотқа,
Оданша кұттықта билікті қолыңды соқта.
Тоқта, қайда барасың тоқта,
Босқа ұшасың ғой оққа,
Жабыласың түрмеге, кетесің-ау сотқа,
Оданша кұттықта билікті қолыңды соқта.