Қайрат Нұртас, Мәлік ЖамбылұлыЖүрегі жоқ адамдар

Қайрат Нұртас, Мәлік Жамбылұлы - Жүрегі жоқ адамдар

Алғашқы сезімді, сөзіңді жүрегіме сақтадым,
Ешқашан басымда болмаған бақытты шақтамын.
Өзіңді өмірден, өлеңнен іздедім мен, таппадым,
Тосын сый сияқты Тәңірден келдің сен, аппағым.

Саған мені жеткізбеді шалыс басқан қадамдар,
Саған мені өткізбеді айласы көп адамдар.
Жауабы жоқ сұрақтар мен сауабы жоқ амалдар.
Сендей адам, екінші рет кездеспейді маған, дәл,
Мендей сені сүйе алмайды жүрегі жоқ адамдар (2-х)

Ең соңғы кездесу, қоштасу болады екен негізі,
Ақылға бағынбай айтылған жүректің лебізі.
Тәңірдің бұйрығы, сыйлығы жанымның сен егізі,
Махаббат дегенің сезімнің құлаған сегізі.