QARADAUYLСағынамын

1.Шатастырды мені мына жолдар қаншама,
Өзің үшін асық болдым талай жылдар сағына.
Сені іздеп талай бардым біз білетін жақтарға,
Тіпті мені жақтырмады пәтеріңнің адамдары.

Үйіңе жүз бардым, жүз соғылды қоңырауым,
Әр кеш сені іздеп қала кездім дала кездім жаным.
Суық демей, ыстық демей жүре бердім қаңғып,
Білсеңғо бір ортада жалғыз қалғандай қиналдым.

Оңай емес, маған қатты қиын болды!
Сен тұрмыста деген сөзге әлі сенбей отырм(ын).
Жо-жоқ! түсімба әлде шынымен өңім болдыма,
Қарашы маған қара ханды жұтқандай болдым.

Дала қара суық қолым дірілдеді тоңдым,
Аяқ асты естігесін көзіме жастар толды.
Бұл күнде мұңлы, бәрі бақытты секілді,
Ал мен қатаң тағдырдың жарлығына көндім.

Қайырмасы: (х2)
Сағынамын өткен көктемді,
Сағынамын бір болған күндерді.
Сағынамын бойдақ кезіңді,
Сағынамын сені, сені!

2.Оралармең бүгін менің қасыма,
Естіп жатырм небір жаңалықты тосынан.
Ей аққуым қайда кетті менің тастап,
Біздің армандарше орындалмайма қайтадан?

Тағыда, тағыда ей тығыда,
Мына тағдыр алшақтатты бізді жолынан-молынан.
Қайда сонау жылдар бойы армандаған армандар,
Көк тиынға әсер етпед(і) сол ғажайып жылдар.

Үйлі-күйлі болдыңба менсіз бақытты боп,
Көнбеске амал барма солай жазды тағдырымғо.
Нестеймін неше шара тағдырмен тілдеспеймін,
Тілдесетін болсам оны баяғыда үгіттеймін.

Менен алшақ кетіп өзгеше өмір бастадың,
Енді басталды саған отбасы дейтін ошақ қазаның.
Қимасамда сені, өзіме әкетуге шарам жоқ,
Сен үшін соңғы рет ішем сосын тастайм болды. (уәде!)

Қайырмасы: (х2)
Сағынамын өткен көктемді,
Сағынамын бір болған күндерді.
Сағынамын бойдақ кезіңді,
Сағынамын сені, сені!