Мейрамбек БесбаевАрманым-ай

​Ұмыта алмадым, 
Жүрегімді сенсіз қалай жылытам жаным. 
Үміт арманым, 
Сездірмедің жанарыңның мұңы тамғанын. 
Сағындырғаным, 
Сезімімді өртеп менің жалын қылғаның 
Таңымды ұрладың, 
Көзімді ілмей өткен талай халім бұл жаным. 

Қайырмасы: 
Қымбатсың неге 
Жұмбақсың неге 
Қолым жетпес биік шыңдардардан 
Тіл қаттың неге. 
Көркемсің неге 
Еркемсің неге 
Ерекше жаралған сен еліктей 
Жүректі қоймадың-ау ерітпей, арманым-ай. 

Аңсарым менің, 
Ойлауменен өзіңді өтті қанша күндерім 
Сен сағым ба едің, 
Оралмастай кетті қайда бал жырым менің 
Шуағым менің, 
Басылмайды-ау көрмей сені құмарым менің 
Шырағым менің, 
Тек өзіме бақыт сыйлар сыңарым дедім. 

Қайырмасы: 
Қымбатсың неге 
Жұмбақсың неге 
Қолым жетпес биік шыңдардардан 
Тіл қаттың неге. 
Көркемсің неге 
Еркемсің неге 
Ерекше жаралған сен еліктей 
Жүректі қоймадың-ау ерітпей, арманым-ай.  ​