Мархаба СәбиО немене

Жарыққа қарай сүйрейсің
Батып бара жатқан болсам қараңғыға.
Қолымнан ұстап жүр дейсің
Қиялдың шексіз шексіз шетсіз ғаламына

Жанымда жаным сен барда
Жайлы көңіл, тұнық сана.
О немене, деген шын сүю?
О дегенің әнге бірге балқып ұю

Ол бірге естеліктер жию
Ол екі шаршы метрге бірге сыю.
Ол немене деген шын сүю
Ол бірге бір уақытта сезімге ену.

Ол бірге бір арманға сену
Ол бірге жану, бірге қиялға еру.

Мән іздеп жүрміз ғой бірге
Мына мағынасыздықтың арасынан
Қайталанар күнде - күнде
Әлемнің бітпес даулы - дамай таласынан

Қашып барамыз біз бірге,
Өнер, қиял қаласына.