Тағы ластадым парақтын бетін
Tағы басталды қара түндерім.
Көрмей басқаны сені іздедім
Аққан жастарың кім үшін еді.

Бағымды тұрған жарқырап.
Өртеніп болды қара бақ.
Төменге барады құлап.
Ағаштан соңғы жапырақ.

Хабарласып естігім келді дауысыңды.
Мен адасып аралап алыс қырды
Не ойламаймын не қалаймын
Біле алмадым бар сырын

Қайырма

Мен жоқ та жаныңды, жылытатын кім
Сүртіп ап жасыңды, жұбататын кім.
Ал сені дәл солай , ұнататын кім.
Ал Сені дәл мендей ұғалатын кім

QARAKESEK
Әлі басылмай тұр, нық қадамым
Әлі ашылмай жүр, қас қабағым
Қараңғыда кейде жол табалмай каламын
Мені құтқарад тек қана көздері анамның.
Ен жақын адам ол - Анам
Анамның тырнағына татымайд барлық ғалам.
Ал сен кімсің, танымайм кімсің?
Үміттенбеш, үміттерің сөнсін.
Қолдарым тұрған жоқ ұстап, боссың бастап, сол бір қыстан.
Миыңа, мені ұмытуға бер рұқсат.
Сосын бақытыңа ұқсат, қасыңдағыны
Қасыңдағының, сеніміне келтіріп алма нұқсан
Басыңдағы ми, жақсы болар ед, тезірек бәрін ұқса

Ответить