Мейрамбек БесбаевСен неткен нәзік едің

Сен неткен көрікті едің...?
Еркелеп елең қаққан елік пе едің?
Түс көрсем өзің жайлы арман елес,
Қағады тереземді келіп менің.

Сен неткен сүйкімді едің...?
Түндерде мені өбеді сиқыр демің,
Тербейді тосын мұң мен жыр кеудемді,
Келмейді сосын мүлде ұйқым менің.

Сен неткен нәзік едің...?
Жайдарың шуақ шашқан жаз реңің,
Қайғысын көңілімнің ұмыттырған,
Ай мүсін ару қалқа наз керім.

Сен неткен ұяң едің...?
Кеудемнің күмбірлеткен күй әлемін,
Жыр қанат байлап ұшқан өмірімді,
Бір қарап күлгеніңе қияр едім.