Еркін НұржанАлтыным сені әліде қимай жүрмін-ай

Күлкісін балғын күндердің
Ұйқысын мақпал түндердің
Жұпарын жазғы гүлдердің
Орыны толмас, өкініш болып
Әкетеріңді – ай білгенді

Қайырмасы

Алтыным сені
Әлі де қимай жүрмін – ау
Себезгі нұрға шомылып жатқан
Гүлмін – ау
Арылтып жатыр
Алты айғы қысқы қар мұннан
Сонда да болса да
Ерімей жатыр бір қыр – ау
Қинаса келіп
Сағыныш аттай қыл бір – ау
Құтқарар пірім өзіңе арнап жыр қыр – ау
Сезімім өрнек сетінеп кетсе – ей бір жібі
Қиын емес екен қайғыға қарай Құлдырау – ей
Алтыным сені
әлі де қимай жүрмін – ау

Бақытсыз бала жүректің
Бағына ерте гүл ектің
Беймезгіл шақта жүдеттің
жаным – ау енді баласын қалып
Қойнымда емес түнеттің