Sardor ShukurovVatan

O, ota makonim.
Onajon o‘lkam,
O’zbekiston, jonim to‘shay
soyangga.

Senday mehribon yo‘q,
Seningdek ko‘rkam.
Rimni alishmasman
bedapoyangga.

Bir go‘sha suv bo‘lsa, bir go‘sha
qirlar,
Qancha yurtni ko‘rdim, qancha
taqdirlar.

Qayga borsam suyab, boshni tik
tut
deb,
Tog‘laring ortimdan ergashib

yurar.
Ko‘rdim suluvlarning eng
faranglarin.
Yo xudbinman men yo bir sodda

kasman men –
Parijning eng go‘zal restoranlarin,
Bitta tandiringga alishmasman
men.

Na gapga ko‘nayin,
Na til bilayin,
Ko‘zdan uyqu qochdi, dildan
halovat