Jaloliddin AbdullayevBilmaysan

Bu ko'chalar o'zgardi qanchalar
Eslatar o'tgan damlarni
Bugun u nechalar

Oshig'ing ko'p edi
Vafosi yo'q edi
Hech kim sevmas edi
Seni menchalar

Eh bunchalar
Yolg'onmi shunchalar
Yuragim ezib ketdingku axir
Sen bunchalar

Aytishga yo'q so'zim
Yoshlanar bu ko'zim
Tunlarim mahzun bo'lar
Bu kechalar

Sen aslida mani tuyg'ularim
Bilmaysan parvo qilmaysan
Yuraging zorlanib
Bir kun afsuslanib yig'laysan
Mani qumsaysan