Sir-Dav, DuyguGecelerim

Gözüne düştü bu perde seni yok sandılar, dolunay yine yolda bizi bunla sınar. Bakıpta gördüğün hayali sürgün nefsim silahta süngüm gözlerinse üzgün bakarsa boş ver mazi takla atsın çatık kaş ilerle bastığım tahta yaş batar yavaş yavaş salaş bir lokantada çay söylerim otur arkadaş onlar anlamaz. İçinde gereksiz telaş ne bu tantana ne suç var ne yanlış bak onlar hep sende suç arar. Kapanmasın göz kapaklarım kibrit varsa ver yorgunluktan gitmek istemez bu dizler hasta maddeler sus. Karıştı herkesin aklı bu gidiş yine yasta dünya yeri yangın bitiyor sar baştan.

Gecelerimde dolunay var
Yine kendimi bulamıyorum
Gidilen yol hep mi zarar
Bunu kendime soramıyorum

Gözümle gördüm her şeyi elimde değil senin de değil bu beden aklımda hep neden neden ilerle durma git değildi haybeden bedel verildi olmam kaybeden sağ ve solda melekler var kaydeden. Susar nefis kalbim deniz yüzersen tertemiz ufukta görmek isterim bu duygularsa replay çalarsa DJ adam değilsen tesir etmez üstündeki giysi vakit geldiğinde gitmektir en iyisi. Kimler var kimler gerçekler bunları bilsin ne güzel konuşurlar onlar hatalarım maziye silgim. Çoktan çok azdan az Ankara'yım ben her yer ayaz, yorgun bedenle yürü yolları bitmek bilmez soru kabul etmiyor onlar bide baktım yollar vaktim beni sollar bide ulaşılmaz telefonlar ama anne duası bu kollar