Ернар АйдарҰмыттың ба

Арманыма неге қостың,
Саған дұшпан, саған доспын.
Гүлдерiңнен қызыл-қызыл,
Жолдарыңда неге тостың.
Мына жүрек тiл алмайды,
Сенi есiнен шығармайды.
Қайда десем мекенiңдi,
Аң да, құс та бiле алмайды.

Ұмыттың ба?
Ұмыттың ба сен менi.
Өмiр бәрiн,
Уақыт бәрiн емдедi.
Үмiт жүгiн артып келем,
Оралсаңшы қорқып келем.
Сенi өзгеден артық көрем,
Бiлмеймiн.
Арамызға жылдар салып,
Жолсыздарға жолдар салып,
Мен өзiңдi бұл күндерi iздеп келем.

Бiр қарашы толған айға,
Саған бiр ой сыйламай ма.
Бiр күндерi көктем келiп,
Жүрегiңдi қинамай ма.
Аңдап баспай абайламай,
Жан-дүниемнiң тоналғаны-ай.
Ендi ұмыта бергенiмде,
Құстардың да оралғаны-ай.

Ұмыттың ба?
Ұмыттың ба сен менi.
Өмiр бәрiн,
Уақыт бәрiн емдедi.
Үмiт жүгiн артып келем,
Оралсаңшы қорқып келем.
Сенi өзгеден артық көрем,
Бiлмеймiн.
Арамызға жылдар салып,
Жолсыздарға жолдар салып,
Мен өзiңдi бұл күндерi iздеп келем. (2х)